to widac np. przy roznicy w mieszance pancerza przy tygrysie krolewskim którego dokładnie opisali ruscy jak sobei zdobyczny potestowali
cytat z
http://www.panzer.punkt.plAby ocenić wartość opancerzenia zdobycznych czołgów Rosjanie postanowili jeden z nich - „l 02" -poddać ostrzałowi z różnych armat. W końcowym raporcie z 16 lutego 1945 r. stwierdzono co następuje:
· • jakość pancerza czołgu Tiger Ausf.B była wyraźnie niższa, niż czołgów Tiger Ausf.H i Panther z początków ich produkcji; po uderzeniu 3-4 pocisków, mimo braku przebicia, w pancerzu pokazywały się wyraźne odpryski i pęknięcia, również od wewnątrz;
· • spawy łączące poszczególne płyty pancerza kadłuba i wieży okazały się zaskakująco słabe;
· • przy uderzeniu w czołowe płyty opancerzenia kadłuba 3-4 pocisków wystrzelonych z odległości 500-1000 m, czy to przeciwpancernych, czy to odłamkowoburzących, kalibru 152 mm, 122 mm lub 100 mm pojawiły się pęknięcia, odpryski i puściły spawy prowadzać do uszkodzeń w układzie napędowym, a tym samym do bezpowrotnej utraty czołgu w boju;
· • trafienia pociskami przeciwpancernymi armat BS-3 (100 mm) i A-19 (122 mm) wystrzelonymi z odległości 500-600 m prowadziły do przebicia czołowych płyt pancerza kadłuba, zarówno przy uderzeniu w ich powierzchnię, jak i miejsca łączenia;
* • przebicie czołowego pancerza wieży pociskami przeciwpancernymi tych samych armat uzyskano z dystansu 1000-1500 m;
* • nie stwierdzono, aby pociski przeciwpancerne kalibru 85 mm armat D-5 i S-53 wystrzelone z dystansu 300 m przebiły czołowy pancerz kadłuba i spowodowały jakiekolwiek uszkodzenia wewnątrz czołgu;
* • jakość pancerza bocznego kadłuba i wieży okazała się znacznie niższa, niż pancerza czołowego, pancerz boczny oceniono jako najwrażliwszy na ostrzał
* • stwierdzono, że pociski przeciwpancerne kalibru g 85 mm armat rodzimej konstrukcji, jak też kalibru | 76 mm armat amerykańskich, przebijają pancerz boczny czołgu Tiger II z odległości 800-2000 m; zauważono, że amerykańskie pociski przeciwpancerne kalibru 76 mm były skuteczne z odległości F 1,5-2 razy większej niż pociski sowieckie kalibru 85 mm;
* • natomiast pociski przeciwpancerne kalibru 76 mm armat rodzimej konstrukcji (ZiS-3 i F-34) nie były w ogóle zdolne do przebicia bocznego pancerza czołgu, zarówno kadłuba, jak i wieży. W części podsumowującej badania laboratoryjne stwierdzono, że w stopie, z którego wykonywano pancerze czołgów Tiger i Panther z czasem stopniowo obniżała się procentowa zawartość molibdenu, a w czołgu ciężkim Tiger li brak go było całkowicie. W zamian użyto wanadu. Przyczynę tego upatrywano w zmniejszeniu się niemieckich zapasów molibdenu oraz utracie źródeł jego pozyskiwania. Jako cechę charakterystyczną dla pancerza Tygrysa ll podano niższą zwięzłość struktury płyt pancernych, spowodowaną zastosowaniem gorszej jakości stali stopowej.
W raporcie wyszczególniono jeszcze inne niedostatki czołgu Tiger Ausf.B, a mianowicie:
• skomplikowany i mało wytrzymały układ jezdny;
• skomplikowany mechanizm skrętu;
• skrajnie zawodne przekładnie boczne;
• niewystarczający zasięg (o 25% mniejszy od IS-2);
• niewygodne rozmieszczenie zapasu amunicji działowej (oprócz stelaży w niszy wieży);
• za duże rozmiary i ciężar w stosunku do obniżonej skuteczności ochrony pancernej oraz siły ognia
